Op weg naar WIkivuvwa
Door: TerSteege
02 November 2011 | Kenia, Nairobi
Na een kort nachtje slapen op een fijn bed in een mooie kamer kregen we letterlijk een koude douche. Vol goede moed verzamelde iedereen zich voor een ontbijtje met vet gebakken spek, blauw gekookte eieren en in olie gebakken brood. Om half 10 was de temperatuur al aardig opgelopen. De bussen waarmee we naar het Mwingi district zouden vertrekken reden om kwart over 10 voor (hier doen ze ook al aan een Enters kwartiertje). Maandag waren we vanaf het vliegveld ook al met deze busjes vervoerd. Toen paste alle bagage met ons als passagiers in de busjes. Nu was de af te leggen route langer en leek het verstandiger om een paar van de koffers op het dak van 1 van de busjes te binden. Als echte verhuizers en lekker rustig aan werden de koffers vastgeknoopt. Hoe het maandag gelukt was om alles in de busjes te krijgen is mij een raadsel, want zelfs nu, met zeker 8 koffers op het dak, paste alles en iedereen amper in busjes.
Na ons vertrek uit het luxe resort hebben we minstens een uur door Nairobi gereden. Wat een slechte wegen. Je slingert er van links naar rechts. Het aantal auto’s is vergelijkbaar met Amsterdam. Het enige verschil is dat hier nergens aangegeven staat wat de regels zijn. Geen verkeersborden, geen wegwijzers, geen belijning: hier geldt het recht van de brutaalste. Gelukkig waren onze chauffeurs erg brutaal, anders hadden we er nu nog gestaan. Bovendien zit het wegdek vol met gaten en kuilen. Een van onze bussen was voorzien van 2 reservebanden. Volgens de chauffeur omdat dat hier nodig is. Daar zijn we later nog erg blij mee geweest.
Onderweg viel er van alles te zien. Overal op en langs de weg lopen mensen en staan kraampjes. Sommige mensen lopen op schoenen of iets wat daar van over is, anderen op blote voeten op het zand dat vol zat met scherpe kiezels. Omdat het hier winter is zagen we geregeld mensen lopen of op de motor met winterjassen aan. En dat terwijl wij alle mogelijke raampjes in de bus wagenwijd open hadden staan omdat het anders zo benauwd werd….
Na een paar uur rijden op de “snelweg”gebeurde het onvermijdelijke: een lekke band. De jongens die op de straat leven hadden zich binnen no time om ons busje verzameld. Gelukkig had een van onze chauffeurs een groot mes bij zich en wist ze goed op afstand te houden. De band was binnen 10 minuten vervangen.
Verder verwijderd van Nairobi veranderde langzaam het landschap. Het werd (nog) warmer, de cactussen nog groter (ze staken boven de loofbomen uit), en er liepen minder mensen langs de weg. Af en toe kwamen we door een dorpje. In alle dorpjes stonden de inwoners met marktkraampjes langs de weg. Er was van alles te koop, alleen kopers zag je er niet. Al voor dat je het dorpje bereikt had, kon je het al ruiken.
Na een lange dag rijden kwamen we in ons luxery-hotel. Wat een verschil met het vorige. Met de veilige muskietennetten om ons bed en allemaal vreemde geluiden om ons heen hebben we toch nog redelijk geslapen. Morgen gaan we bouwen.
Na ons vertrek uit het luxe resort hebben we minstens een uur door Nairobi gereden. Wat een slechte wegen. Je slingert er van links naar rechts. Het aantal auto’s is vergelijkbaar met Amsterdam. Het enige verschil is dat hier nergens aangegeven staat wat de regels zijn. Geen verkeersborden, geen wegwijzers, geen belijning: hier geldt het recht van de brutaalste. Gelukkig waren onze chauffeurs erg brutaal, anders hadden we er nu nog gestaan. Bovendien zit het wegdek vol met gaten en kuilen. Een van onze bussen was voorzien van 2 reservebanden. Volgens de chauffeur omdat dat hier nodig is. Daar zijn we later nog erg blij mee geweest.
Onderweg viel er van alles te zien. Overal op en langs de weg lopen mensen en staan kraampjes. Sommige mensen lopen op schoenen of iets wat daar van over is, anderen op blote voeten op het zand dat vol zat met scherpe kiezels. Omdat het hier winter is zagen we geregeld mensen lopen of op de motor met winterjassen aan. En dat terwijl wij alle mogelijke raampjes in de bus wagenwijd open hadden staan omdat het anders zo benauwd werd….
Na een paar uur rijden op de “snelweg”gebeurde het onvermijdelijke: een lekke band. De jongens die op de straat leven hadden zich binnen no time om ons busje verzameld. Gelukkig had een van onze chauffeurs een groot mes bij zich en wist ze goed op afstand te houden. De band was binnen 10 minuten vervangen.
Verder verwijderd van Nairobi veranderde langzaam het landschap. Het werd (nog) warmer, de cactussen nog groter (ze staken boven de loofbomen uit), en er liepen minder mensen langs de weg. Af en toe kwamen we door een dorpje. In alle dorpjes stonden de inwoners met marktkraampjes langs de weg. Er was van alles te koop, alleen kopers zag je er niet. Al voor dat je het dorpje bereikt had, kon je het al ruiken.
Na een lange dag rijden kwamen we in ons luxery-hotel. Wat een verschil met het vorige. Met de veilige muskietennetten om ons bed en allemaal vreemde geluiden om ons heen hebben we toch nog redelijk geslapen. Morgen gaan we bouwen.
-
02 November 2011 - 15:37
Inkpla Reginox:
Toch leuk dat Gerdien de chauffeur wil zijn, en dat Wim wil spelen als Indiana Jones. Laat eens een paar foto's zien als het mogelijk is. -
02 November 2011 - 17:31
Alda/Wilco/Mathijs:
Onze douche is lekker warm, de bedden lekker zacht, en we hebben een fatsoenlijke auto. Maar toch zijn we jaloers op jullie avontuur!
Schieten jullie al op met bouwen? Waarschijnlijk is het eerste kapfeest al achter de rug!
Veel succes en plezier morgen! -
02 November 2011 - 17:38
Jörgen Vermaas:
Wat mooi dat het allemaal goed gaat en wat een leuke en mooie verhalen.
Geniet ervan en succes met bouwen. -
02 November 2011 - 17:39
Hans Ter Steege:
Indrukwekkende verhalen. Leuk om zo, op afstand, toch nog iets mee te krijgen van wat jullie daar ervaren. Zo juist nog even het interview op Radio Oost gehoord, erg leuk. Ik ben erg nieuwsgierig naar jullie verdere ervaringen, foto's en films.
Succes met de verder bouw. -
02 November 2011 - 18:09
Eduard:
FAntastisch dat het zo goed gaat. De bouw vordert en mijn kinderen vonden het weer leuk dat ze mama weer even gehoord hebben.
Succes morgen bij het afbouwen? -
02 November 2011 - 18:59
Wim Ter Steege:
Hallo harde werkers,
Toch leuk om op deze manier en via de sms wat van jullie te kunnen lezen. Een hele "bijzondere" wereld daar. Dat je je brood maar deelt, omdat je mede bouwers niet wat hebben... Onvoorstelbaar.
Nog heel veel succes daar! En vertel maar wanneer je de keukens gaat plaatsen, dan zullen wij de spoelbakken sturen.
Groeten,
Wim -
02 November 2011 - 19:02
He Lieve Mam:
Wel allemaal vreemd zo hoor!
bijvoorbeeld als Chris of Stef naar voetbal is en worden thuisgebracht, denk ik altijd : oh mama haalt ze wel op, en dan denk ik weer van: oh ja dat kan niet want ze zit in Kenia.
en ook erg leuk dat die kinderen zo blij zijn met onze en andere knuffels!
Maar we missen je wel heel erg hoor!
en als je terug bent hebben we nog een verrassing voor jou en voor oma.
Nog heel veel plezier verder en ook succes.
hééééééééééééél veel kusjes en knuffels van CarmeXXXX
P.S. sla niet met de hamer op je duim!! -
02 November 2011 - 19:24
Maura Smit:
hoi gerdien en de rest hoe is het in kenia? heb je al giraffen gezien?
we missen je allemaal in family.
Groetjes Maura en de rest.
-
02 November 2011 - 20:55
Joke Knobbe:
Gerdien en Lennie, en de rest ook, denken jullie toch nog een klein beetje aan thuis (Enter).
al gaat het maar om een Enters kwartiertje.
Leuk om jullie zo te kunnen volgen.
We zijn erg benieuwd naar wat foto's
Veel succes morgen met het echte werk.
-
02 November 2011 - 21:04
Ard-Jan Brandriet:
Hey Jan Reint,
Hopenlijk hebben jij en je medereizigers jullie een beetje kunnen aanpassen aan de omstandigheden daar en dat jullie een leerzame tijd tegemoet gaan.
Hopenlijk maak je een paar foto's, daar zijn we heel benieuwd naar.
Succes met je Profklus "Huizen Bouwen" !
-
02 November 2011 - 21:11
ToneelGroep De Loupe:
Hier even een berichtje uit den Ham,
voor Herman vd s. en alle andere harde werkers!!! Prachtig wat jullie daar betekenen voor de bevolking!! PETJE AF!!
Wat een reis en avonturen naast alle werkzaamheden!!
Geniet en werk ze nog daar!! Groetjes van ons allen -
02 November 2011 - 21:17
An/roos/loes/collin:
We zijn elke keer zeer benieuwd naar al jullie ervaringen en belevenissen, leuk om steeds het dagverslag te kunnen lezen. (Hier thuis verzamelen Rosemarie en Louise alles wat maar iets met Afrika/Kenia heeft te maken bij elkaar en zijn er druk mee bezig)
Succes verder morgen met de bouw!
Heel veel liefs van ons allemaal -
02 November 2011 - 21:49
Marianne:
Gaaf om jullie verslagen te lezen en voor ons vooral de SMSjes van Herman. Jullie beleven Kenia heel anders als met de georganiseerde reizen... GAAF Herman, we weten dat je camera het niet doet zoals je wil maar... kan je wat foto`s plaatsen... we zijn heel benieuwd. En uhh Ajax 4-0.. Veel plezier en geniet van alles!!! T`thuis front -
02 November 2011 - 22:54
Marielle/Esmee/Ferdi:
Hier even een berichtje uit Hoogeveen. Het is erg leuk om weer even te lezen wat jullie daar allemaal beleven, avontuurlijk is het wel! Wij wensen jullie allemaal veel succes met bouwen morgen. Respect hoor, wat jullie voor de bevolking doen daar! Wij zijn dan ook erg benieuwd naar de Foto's, maar dat komt vast nog wel.
Groetjes! -
03 November 2011 - 07:00
Herman Ter Avest:
Vandaag gaat het dus echt beginnen. Bouwen voor de medemens. Een prachtig initiatief van de Ter Steege Groep die dit mogelijk heeft gemaakt. Heel veel succes en Johan zal jullie wel vertellen dat er niet zwaarder getild mag worden dan 25 kilo. Met een hartelijk groet vanuit Cape Town.
Herman ter Avest. -
03 November 2011 - 07:03
Herman Ter Avest:
Waar blijven de foto's? Deze kunnen eenvoudig worden geplaatst met easy upload. Groet, Herman. -
03 November 2011 - 07:55
Jane En Joke:
Zet 'm op vandaag hè! Rianne, niet teveel kijken naar mooie lange mannen, maar de mouwen opstropen... ;-)!!
Heel veel succes en we zijn erg benieuwd naar jullie foto's!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
